صراط: آقای روحانی رئیس جمهور محترم دیروز در جمع خبرنگاران در پاسخ به پرسشی درباره منتقدان داخلی مذاکره با امریکا در اظهار نظری قابل تأمل بیان داشت: «از دو دستگاه مهم نظرسنجی خواسته ام نظر مردم را بگیرند که با حرکت دولت موافق هستند ( یا نه ) و آنهایی که مخالف هستند چند درصد هستند و حتی اگر مخالفین راه این دولت یک درصد باشند، آن یک درصد حق دارند و باید نقد کنند. »

رئیس جمهور محترم به عنوان یک حقوقدان و کسی که این روزها صحبت های حکیمانه و سیاستمدارانه ایشان نقل هر محفل و مجلسی است، حتماً توجه دارند که هیچ قانونی به رئیس جمهور اجازه نمی دهد که درباره سیاست های کلی نظام و وظایف مشخص دولت در این باره از مردم نظر سنجی کند. اینکه دولت درباره مذاکره با امریکا چه وظیفه ای دارد و چگونه باید رفتارکند، در قانون اساسی مشخص است و مراحل چنین تصمیماتی که به سیاست های کلی بر می گردد، تفکیک شده است، بنابراین صحبت از نظرسنجی چه مفهومی می تواند داشته باشد؟!

آقای روحانی به خوبی واقفند که نظام جمهوری اسلامی ایران سال ها پیش رفراندوم خود را برگزار کرده است و نمی توان برای آنچه که اکنون ایشان « رفتار دولت» می نامند، دوباره رفراندوم دیگری آن هم نه به شکل ملی و قانونی آن، بلکه با استمداد از یک مؤسسه نظر سنجی برگزار کرد. اگر منظور رئیس جمهور رفتارهای کلی دولت در یک ماه اخیر است که این نیازی به نظر سنجی ندارد، زیرا مردم برای انتخاب این دولت سه ماه پیش در اقدامی فراتر از یک نظر سنجی یعنی در یک انتخابات قانونی، حسن روحانی را برگزیدند، پس آنچه روحانی و اعضای کابینه او در چارچوب سیاست های کلی انجام دهند، مورد تأیید است و آن 51 درصدی که به دکتر روحانی رأی دادند و 49 درصدی که به رقبای ایشان رأی دادند، همگی باید به رفتارهای قانونی رئیس جمهور احترام بگذارند.

اما اگر منظور از «رفتار دولت» شیوه مواجهه با مسئله مذاکره با امریکا است – که با توجه به پرسش خبرنگار چنین می نماید ـ باید گفت این چگونگی باید با هدایت ها و نظارت رهبری معظم انقلاب باشد و هر اقدامی فراتر از این، عدول از قانون اساسی است. البته چنین تأکیدی به مفهوم ترس از نظر مردم نیست و امیدواریم هیچ مخاطبی چنین برداشت سطحی و عامه فهم از تأکید بر قانون نداشته باشد، بلکه هشداری است برای همه دولتمردان که به خاطر داشته باشند چنین وسوسه هایی در میان اصلاح طلبان افراطی سابقه داشته و ایشان به گمان آنکه نظراتشان در میان مردم حائز رأی اکثریت است، پیوسته خود را به صفحات نظرسنجی منگنه می کردند و لذا دولت محترم جدید باید در افتادن به این دام از خود مراقبت کند.

اگر نظرسنجی شیوه مناسبی برای تأیید رفتار دولتمردان است، چرا در موضوعات اقتصادی نظر سنجی نمی کنید؟ ! مثلاً چرا از مردم نمی پرسید که آیا مایلید در یک فرصت کوتاه تورم را صفر کنیم یا مایل نیستید؟! آیا می خواهید دلار هزار تومان باشد یا همین 3 هزار تومان خوب است؟! آیا بنزین را ارزان و بدون سهمیه بندی می خواهید یا خلاف آن؟! و ده ها سؤال دیگر شبیه به این. معلوم است که در اینجا نظرسنجی را خلاف عقل و رفتار حکیمانه می دانید و خود را نماینده مردم برای اجرای قانون در چارچوب سیاست های کلی می دانید، پس چرا کار که به مذاکره با امریکا می رسد، می خواهید رفتارتان را با نظر مردم سنجش کنید ؟ خوب می دانید که این رسم حکیمانه ای در هیچ کجای دنیا نیست و در همان امریکا هم دولتمردان هر روز با سیل نظر سنجی هایی که امریکا را از جنگ و خصومت با ایران بر حذر می دارند، روبه رو می شوند اما مردان سیاست خودشان تصمیم می گیرند. آقای رئیس جمهور! بهترین گواه بر رد چنین تصمیمی پس از «مر قانون » آن است که اگر یک هفته پس از نظر سنجی، روزنامه ها و نمایندگان مردم و گروه های سیاسی مدعی شدند که « ما با مردم در ارتباطیم، نظر آنها عوض شده است!» آیا شما هم دوباره نظرسنجی می کنید تا رفتارتان را تغییر دهید ؟! نه ! این رفتار حکیمانه ای نیست. شما در این چهار سال بر اساس قانون عمل کنید و مطمئن باشید که مردم پشتیبان شما هستند و اگر مردم نپسندیدند با شما در انتخابات بعدی سخن خواهند گفت.

منبع: جوان