کیهان می نویسد :
همزمان با حمله القاعده به یک پایگاه هوایی در پاکستان یک روزنامه چاپ ترکیه هشدار داد: سرنوشت پاکستان در انتظار ترکیه است.
چند روز پیش شماری از نیروهای القاعده به پایگاه هوایی مینهاس در استان پنجاب حمله کردند. این پایگاه یکی از مراکز مهم پژوهش های توسعه نیروی هوایی پاکستان در زمینه تولید جنگنده «JF-17» به شمار می رود.
همزمان روزنامه تودی زمان چاپ ترکیه در مقاله ای به انتقاد از حمایت های دولت آنکارا نسبت به گروه های مسلح و تروریستی در سوریه پرداخت و نوشت: دقیقا 30 سال پیش بود که سازمان سیا در مناطق مرزی پاکستان و افغانستان فعال شد و طالبان را برای مبارزه با شوروی مجهز کرد. سلاح هایی که سازمان سیا تامین کرد، اغلب ساخت آمریکا بود و با پول پادشاهی های عرب نفتی خریداری و از راه پاکستان به افغانستان قاچاق می شد. پاکستان تحت حکومت ژنرال ضیاءالحق، مشتاقانه در این سناریو بازی می کرد، چون هم به خاطر این کار از آمریکا و عربستان کمک مالی دریافت می کرد و هم بخشی از سلاح ها سهم پاکستان شد. در همان زمان، گزارش هایی بود که با رضایت آمریکا و عربستان سعودی، گروهی از شبه نظامیان بسیار تندرو از دورترین نقاط جهان اسلام به سوی مرز پاکستان و افغانستان جذب شده اند. حالا همان پول عربستان و ایدئولوژی افراطی سلفی جنگ طلب تاثیری بسیار منفی بر پاکستان گذاشته است.
این روزنامه می افزاید: فرایندی که در دهه 1980 در پاکستان آغاز شد، اکنون این کشور را به یک دولت تقریبا از هم پاشیده و پایگاه انواع تروریست ها تبدیل کرده است؛ گروه هایی که توسط پاکستانی ها ایجاد شد تا به افغانستان و بعدا هند حمله کنند، حال سلاح خود را به سوی دولت پاکستان گرفته اند. مناطق قبایلی اکنون به منشأ تروریسم در افغانستان نیز تبدیل شده است. به همین دلیل است که آمریکا مجبور شده با هواپیماهای بدون سرنشین به این مناطق حمله کند. چنین حملاتی هم حاکمیت پاکستان بر سرزمین خود را از بین برده و هم باعث از بین رفتن اعتبار این دولت در داخل و خارج شده است. آنچه امروز در مرز سوریه و ترکیه می گذرد، به نحو ترسناکی شبیه چیزی است که در مرز پاکستان و افغانستان اتفاق افتاد.
روزنامه مذکور خاطرنشان کرد: غیرممکن است، اگر گمان کنید ایدئولوژی عربستان در پی پول آن به مرز ترکیه و سوریه منتقل نمی شود، همان گونه که در دهه 1980 در مرز پاکستان و افغانستان اتفاق افتاد.
روزنامه تودی زمان در ادامه به نقش خیانت آمیز عربستان پرداخته و می نویسد: حمایت فعالانه ترکیه از درگیری های سوریه می توان شکاف های قومی را در درون ترکیه میان سنی ها، علوی ها و کردها فعال کند. برای عربستان بهتر است که این گروه های شیعه و سنی مقابل هم قرار گیرند اما خطر در این است که ترکیه مانند پاکستان شود. اردوغان و داود اوغلو انسان های باهوشی هستند و به طور خاص، دومی تاریخ را می فهمد. آن ها پیش از اینکه بسیار دیر شود، باید بدانند که آنچه در دهه 80 در پاکستان رخ داد، ممکن است بر سر آنها هم بیاید، مگر اینکه به سرعت بر دخالت خود در سوریه لگام بزنند و اجازه ندهند خصومت شخصی آنها با اسد اصلی ترین عامل تعیین کننده سیاست ترکیه در قبال سوریه شود.
این روزنامه در پایان نوشت: سرانجام آمریکایی ها و سعودی ها منطقه را ترک می کنند و ترکیه باید اوضاع را جمع کند. اما آنها به احتمال زیاد پشت سر خود آشوب باقی خواهند گذاشت، همان گونه که در افغانستان این کار را کردند و ترکیه خواهد بود که هزینه آن را خواهد پرداخت.

کیهان خبر داد :
عضو سابق پارلمان رژیم صهیونیستی هیاهوی هفته های اخیر نخست وزیر و وزیر دفاع این رژیم را هارت و پورت ارزیابی کرد و نوشت آنها شاید دیوانه باشند اما مشنگ نیستند که با ایران درگیر شوند.
به گزارش گویانیوز، اوری آونری که از روزنامه نگاران باسابقه صهیونیست به شمار می رود، در تحلیل خود خاطرنشان کرده است: اوباما هارت و پورت می کند. این را پیش از این هم گفته بودم و دوباره تکرار می کنم، حتی پس از یاوه گوئی های بی پایان در این باره در مورد هیچ جنگی پیش از آن که رخ دهد، این قدر صحبت نشده است. اگر به سبک فیلم های قدیمی بگوئیم: «اگر می خواهی شلیک کنی، شلیک کن، حرف نزن».
وی در این مقاله که با عنوان دیوانه یا مشنگ؟ (Mad or Crazy?) منتشر شده می افزاید: نتانیاهو گمان می برد چرچیل دوران است اما تا آنجا که من به خاطر دارم چرچیل هرگز هنگام رسیدن به قدرت نگفته بود که «من مسئولیت شکست آینده را به گردن می گیرم.» حتی در لحظات نومیدکننده آن دوران، او به پیروزی ایمان داشت.
آونری تصریح کرد: اسرائیلی ها به ویژه و به طور قابل فهمی از باران ده هزار موشک به سوی اسرائیل هراس دارند و نه فقط از سوی ایران، بلکه همچنین از لبنان و غزه. وزیر مسئول دفاع غیرنظامی در همین هفته مقامش را ترک کرد و فرد دیگری از حزب تیره بخت کادیما جای او را گرفت. همه می دانند که بخش بزرگی از جمعیت اسرائیل (از جمله شخص خودم) بی دفاع اند.
ایهود باراک اظهار داشته که موشک های دشمن بیش از 500 اسرائیلی ناقابل را نخواهد کشت. من دلم نمی خواهد که چنین افتخاری نصیب من شود. اگر چه در نزدیکی وزارت دفاع زندگی می کنم.
وی معتقد است: رودرروئی نظامی بین ایران و اسرائیل فقط بخشی از ماجراست ولی بخش مهم آن نیست. همان طوری که در گذشته گوشزد کرده ام، مسئله بسیار مهم تر، تاثیر جنگ بر روی اقتصاد جهان است که هم اکنون در بحران عمیقی غرق شده است . ایران هر حمله اسرائیل را به منزله الهام از آمریکا تلقی کرده و واکنش آن نیز متناسب با آن خواهد بود، همان طوری که مقامات ایرانی در این هفته بیان کردند. خلیج فارس به مثابه یک بطری است که دهانه تنگ آن تنگه هرمز، کاملا تحت کنترل ایران است. توصیه عاقلانه این است که ناوهای هواپیمابر غول پیکر آمریکایی مستقر در خلیج فارس تا دیر نشده آن جا را ترک کنند. آن ها به کشتی های قدیمی شباهت دارند که کلکسیونرهای کشتی های مدل کوچک در داخل بطری سرهم می کنند. حتی سلاح های نیرومند آمریکا قادر به باز نگه داشتن تنگه نخواهند بود. روشن است که هزینه بسته شدن آن موجب بالا رفتن نجومی بهای نفت خواهد شد. درگیری نظامی واقعی، فروپاشی اقتصادی در پهنه جهان به بار آورده و صدها هزار - شاید هم میلیون ها - بیکار جدید ایجاد خواهد کرد.
عضو سابق پارلمان رژیم صهیونیستی می افزاید: هر کدام از این قربانیان اسرائیل را نفرین خواهند کرد. از آنجا که بسیار روشن است که این یک جنگ اسرائیلی است خشم متوجه ما خواهد شد. اما، بدتر، بسیار بدتر، چون اسرائیل اصرار دارد که «دولت خلق یهود» است، این غضب ممکن است به شکل طغیان های بی سابقه ضد یهودی نیز ظاهر شود. اسلام ستیزان نوظهور به دوران گذشته نفرت از یهودیان باز خواهند گشت.
اوری آونری آنگاه واقعیت نهفته در پشت لفاظی های مقامات رژیم صهیونیستی را یادآور شد و نوشت: به رغم شست وشوی مغزی دایمی، نظرسنجی ها نشان می دهد که اکثریت اسرائیلی ها نسبت به حمله موضعی کاملا مخالف دارند. یکی از چشمگیرترین جنبه های شرایط کنونی این است که فرماندهان ارتش و مقامات امنیتی نظیر روسای موساد و شین بت و نیز مسئولان پیشین این نهادها، کاملا و آشکارا با حمله مخالفند. این از موقعیت های نادری است که فرماندهان نظامی از مسئولان سیاسی، میانه روترند و سوال این است که چگونه مقامات سیاسی جنگ سرنوشت سازی را شروع می کنند، در حالی که عملا همه مشاوران نظامی آنان که قابلیت های نظامی و بخت پیروزی ما را می دانند، مخالف آنند؟
گفتنی است این تحلیلگر صهیونیست آبان سال گذشته نیز در پی یاوه گویی های مشابه مقامات صهیونیست، آنها را به باد تمسخر گرفته و نوشته بود: «همه این صحنه مدرسه را به یاد دارند، پسر کوچکی با بزرگتر از خودش دعوا می کرد. رو به سر رفیقش داد می زد منو بگیر، قبل از آن که کاری دستش بدهم! از قرار معلوم دولت اسرائیل هم در چنین راهی افتاده است. یک ضرب المثل آلمانی می گوید انقلابی که پیشاپیش خبرش را بدهند، سر نخواهد گرفت. در مورد جنگ هم چنین است. داگان رئیس پیشین موساد چنین ایده ای را ابلهانه ترین ایده نامیده است. همه شواهد ناظر بر این است که تمام این جار و جنجال ها دوز و کلک است. این یک شگرد کهنه است.»
این تحلیل آونری آن قدر تلخ بود که باراک مجبور شد واکنش نشان داده و بگوید «هنگامی که می شنویم یک روزنامه نگار ارشد به ملت می گوید اگر جنگی با ایران درگیر شود احتمال دارد یک صد هزار نفر کشته شوند و یا یک روزنامه مهم و پرتیراژ ادعا می کند احتمال دارد اسرائیل نابود شود و یا یک عضو مهم «کنست» می گوید در صورت جنگ با ایران، آنقدر افراد کشته خواهند شد که محلی برای دفن آنها وجود نخواهد داشت باید بپرسید این ها درباره چه سخن می گویند و چرا بذر وحشت را می کارند. کسی که می اندیشد من و نخست وزیر اسرائیل نشسته ایم و برنامه حمله به ایران را مطرح کرده ایم، هذیان می گوید.»

شیعه آنلاین می نویسد :«محمد العریفی» یکی از سرشناس ترین و جنجالی ترین مفتی های وهابیت در عربستان سعودی به شمار می رود.
وی اخیرا در مراسمی شرکت کرده و مقدار کمی هم شراب نوشیده است. تصویر حضور او در این مراسم – که به خودی خود رفتار شبه ناک و غیر شرعی به شمار می رود – به صورت گسترده در سایت های عربی و صفحات شخصی سایت های اجتماعی منتشر شده و جنجالی جدید را آفریده است.

انتشار این تصویر به قدری به این مفتی وهابی فشار آورده که او تلاش کرد عکس را ساختگی معرفی کند اما دیگر حاضران در آن مراسم، در مطالب مختلف و اظهاراتی گوناگون حضور «محمد العریفی» در آن مراسم را تأیید کردند.
گفتنی است او سال گذشته در یکی از سخنرانی های خود قرآن کریم را مورد تمسخر قرار داد. وی در آن سخنرانی عبارت هایی در مورد میوه سیب را با لحن و صدای ترتیل قرآن کریم خواند و گفت: این آیاتی بود از سوره سیب. مخاطبان حاضر در سالن هم از اقدام وی خرسند شده و همگی خندیدند.
او سال گذشته همچنین طی اظهاراتی مرجع عالیقدر جهان تشیع، حضرت آیت الله سید «علی سیستانی» را مورد تمسخر و اهانت وقیحانه ای قرار داد. پس از آن، شیعیان جهان به قدری خشمگین شده و به رژیم سعودی فشار آوردند که در نهایت آل سعود از العریفی خواست تا حرف خود را پس بگیرد و رسما از شیعیان عذرخواهی کند.

کیهان نوشت :
تصمیم رئیس جمهور مصر برای سفر به تهران و حضور در نشست سران جنبش عدم تعهد، نشانه تازه ای از تلاش مصر جدید برای خروج از سیطره واشنگتن و تل آویو است.
عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه القدس العربی با اعلام مطلب فوق نوشت: این روزها سفر محمد مرسی به تهران برای حضور در نشست غیرمتعهدها ذهن اسرائیلی ها و آمریکایی ها را مشغول کرده است. بی گمان رئیس جمهور مصر با سفر به تهران پیام محکمی به اسرائیل و آمریکا می دهد و درونمایه آن این است که مصر در حال خارج شدن از سیطره آمریکا و اسرائیل است و دیگر با برخی کشورهای منطقه که مخالف روابط قاهره با تهران بودند تعارفی ندارد.
عطوان در ادامه یادآور شده که نسیم روابط سیاسی بین دو کشور هنگامی وزیدن گرفت که رئیس جمهور ایران و مصر در حاشیه نشست سازمان همکاری اسلامی در مکه یکدیگر را در آغوش گرفتند. پیشنهاد محمد مرسی درباره تشکیل گروه تماس منطقه ای با حضور ایران، برای حل بحران سوریه این تحلیل را تقویت می کند. خیلی ها در عربستان و در دولت های غربی از این پیشنهاد غافلگیر شدند زیرا آن ها مشارکت ایران را در این بحران رد می کنند.
عطوان تصریح کرد: بعید نیست که مرسی در تهران از سرگیری روابط دیپلماتیک دو کشور و بازگشایی سفارت دو کشور پس از 32 سال را اعلام کند و این به دو دلیل طبیعی است، اول؛ بزرگ ترین سفارتخانه ها در تهران سفارتخانه های کشورهای حوزه خلیج فارس است و هفته پیش نیز بحرین سفیرش را به تهران بازگرداند.
دوم اینکه غیرمنطقی است مصر در تل آویو سفارت داشته باشد، اما سفارت آن در تهران بسته باشد. حسنی مبارک، دیکتاتور مصر، بنا به دستور اسرائیل و آمریکا و تعارفی که با کشورهای حوزه خلیج فارس داشت، با از سرگیری روابط با ایران مخالفت می کرد. اما اکنون مبارک و رژیم او و موانع پیش روی روابط با ایران وجود ندارد.
همزمان سایت صهیونیستی بالاترین ضمن حمله به رئیس جمهور مصر نوشت: شرم آور است، ما از کسانی در مصر حمایت می کردیم که اسلامگرا از آب درآمدند و حالا رئیس جمهور آنها در نشستی که حکومت اسلامی میزبان آن است شرکت می کند.
بالاترین نوشت: خبر حضور محمد مرسی در نشست تهران خبری نامیمون است و تأسف بار است و نشان می دهد مصر در دست اسلامگرایان قرار گرفته است.
 

کیهان نوشت : این تحلیل را رادیو فرانسه در ارزیابی بیانات کوبنده دبیرکل حزب الله لبنان عنوان کرد و گفت: سید حسن نصرالله در سخنرانی روز قدس برای جمهوری اسلامی ایران سنگ تمام گذاشت و در حالی که مقامات اسرائیلی مشغول بحث و جدل بر سر حمله به سایت های هسته ای ایران بودند، سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله شدیداً به اسرائیل حمله کرد.

او گفت که حمله اسرائیل بهانه لازم برای زدن ضربه ای که ایران 32 سال منتظر آن بوده را فراهم خواهد کرد.


رادیو فرانسه افزود: سید حسن نصرالله تمام قد از کشور شماره یک حامی خود یعنی ایران در مقابل حمله احتمالی اسرائیل حمایت کرد و گفت «این پریدن های سران رژیم اسرائیل به یکدیگر نشان از عمق هراس آنان از قدرت ایران و واقف بودنشان به پاسخ جانانه ای است که خواهند گرفت دارد.»


گزارش رادیو فرانسه حاکی است: سید حسن نصرالله که سازمان وی این هفته ششمین سالروز نبرد 33 روزه با اسرائیل را نیز یادآوری می کند اسرائیل را مورد استهزای شدید قرار داد و گفت اگر نبردی رخ دهد تلفات طرف اسرائیلی ده ها برابر آن تلفاتی است که ایهود باراک وزیر دفاع اسرائیل از آن سخن رانده است.

دبیر کل حزب الله لبنان سوگند خورد که گروه وی به تنهایی با شلیک موشک به سراسر اسرائیل دست کم ده ها هزار اسرائیلی را هلاک کند و زندگی میلیون ها نفر از آنها را به جهنم واقعی مبدل سازد، چیزی که می تواند چهره اسرائیل را زیر و رو کند.

به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاین، جنبش غیرمتعهدها در همین سال با ابتکار چهار رهبر بزرگ آن زمان یعنی ژنرال تیتو رهبر یوگسلاوی سابق، جمال عبدالناصر رهبر مصر، احمد سوکارنو رئیس جمهور اندونزی و جواهر لعل نهرو نخست وزیر هند در مقابل دو بلوک سرمایه داری امریکا و کمونیسم شوروی سابق تشکیل شد.
عکس زیر متعلق به اولین نشست جنبش غیرمتعهدها است که در سال 1961 در بلگراد برگزار شده است.
در عکس ذیل چهار رهبری که از آنها نام برده شد دیده می شوند.

از راست به چپ یوسیپ بروز تیتو، احمد سوکارنو، جمال عبدالناصر، قوام نکرومه (رهبر غنا) و جواهر لعل نهرو

به گزارش مشرق به نقل از مهر، در تابستان سال گذشته میلادی جمعی از اعضای کنگره آمریکا میهمان سران رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی بودند، اما گویا این مقامات آمریکایی در هنگام حضور در سرزمیین های فلسطینی بی اخلاقی هایی را انجام داده اند که افشای این اقدامات موجب واکنش اف.بی.ای شده است.
روزنامه دیلی تلگراف، با انتشار این خبر می نویسد: در میهمانی سال گذشته و پس از یک ضیافت شام چند سیاستمدار برجسته و اعضای خاواده آنها در مراسم "شنای پس از شام" که در دریاچه "جلیله" برگزار شده بود شرکت کردند.
نکته ای که موجب بروز جنجال در واشنگتن شده آن است که برخی از اعضای کنگره آمریکا به طور کامل عریان شده و بدون داشتن هیچگونه پوششی اقدام به شنا کردن نموده اند.
بر اساس این گزارش، "کوین یودر" از جمهوریخواهان کانزاس که به نمایندگی از این ایالت در کنگره حضور دارد از جمله کسانی است که بصورت کاملا عریان در جلیله به شنا پرداخته است.
البته به همراه وی چهره های دیگری از کنگره همچون "بن کوآیله" نماینده آریزونا در کنگره که فرزند "دن کوآیله" از معاونین اول روسای جمهور اسبق آمریکاست نیز به صورت عریان در این محل به شنا پرداخته اند.
انتشار این خبر در آمریکا موجب شد تا یودر مجبور به واکنش شده و اعلام کند : من بصورت بی اختیار از برخی از اعضای کنگره تبعیت کرده و اقدام به شنا کرده و بدون اینکه لباس شنا بر تن داشته باشم به داخل آب رفتم.
این چهره جمهوریخواهان در کنگره آمریکا در ادامه برای آنکه بتواند همچنان جایگاه خود را در میان مردم کانزاس حفظ کند گفت : این بزرگترین افتخار من است که به عنوان نماینده کانزاس در کنگره حضور داشته باشم و از همین رو به دلیل هر گونه شرمساری که بواسطه اقدامات من متوجه همکارانم و مردمی که به من رای داده اند شده معذرت خواهی می کنم.
دیلی تلگراف در ادامه می نویسد : گویا داستان لخت شدن اعضای کنگره فقط محدود به همین دو نفر نبوده و "اریک کانتور" رهبر جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان صبح روز بعد از شنای پس از شام، به 30 نفر از اعضای کنگره به دلیل رفتار آنها در هنگام شنا کردن اعتراض کرده است.
به نوشته این روزنامه، بر اساس اطلاعات  بدست آمده گویا برخی از اعضای کنگره در هنگام حضور در سرزمین های اشغالی اقدام به نوشیدن مشروبات الکلی نیز کرده اند که این موضوع می تواند به اعتبار کنگره در میان افکار عمومی آمریکا ضربه بزند.

به گزارش فارس، جنگ آمریکا علیه ویتنام نزدیک به دو دهه طول کشید. آمریکا با استفاده از تمام توان نظامی و تجهیزات پیشرفته خود بعد از 16 سال جنگ و نبرد با «ویت کنگ‌ها» و پارتیزان‌های ویتنام بدون هیچ دستاوردی و با شکست کامل مجبور به ترک ویتنام شد.

در زیر تصاویری از این جنگ که نشریه تایم منتشر کرده است را می‌بینید: