در بخشی از این بیانیه آمده است: 

«انتخابات اخیر ریاست جمهوری که به استقرار دولت محترم جناب آقای دکتر روحانی انجامید یکی از فرازهای بلندی بود که ملت ما آنرا طی کرد و در پناه این رویداد مبارک شایسته است که نگار خاطره ها زدوده شود و همگان دلگیریهای خود را به تقویت دلبستگی به انقلاب و ایران و سر بلندی کشور و رفع مشکلات مردم مبدل سازند و بر آثار سوء ناروائیها  که در جریان انتخابات  پیشین و پس از آن روی داد خط پایان بکشند و این انتخابات را پایان آن دوره سخت و تلخ بدانند و با باز شدن فضای همدلی و رفع حصر و حبسها امید و روحیه  مساعدی را که در اثر انتخابات ایجاد شده است تقویت کنند و همگی دست در دست هم به سوی آینده‌ای بهتر پیش برانند.»

به گزارش رجانیوز، این مواضع در حالی از سوی مجمع روحانیون بیان شده است که مشخص نیست با کدام منطق، فتنه عظیم سال 88 که اعضای این حزب سیاسی در بوجود آمدن و شعله ور ساختن آن نقش مهمی داشتند، اکنون باید به یک باره فراموش شود؟ و اساسا مگر مسببین این گناه بزرگ، به مجازات رفتار خود رسیده اند که اینک بدنبال فراموشی آن رویدادها باشیم؟

مجمع روحانیون مبارز از احزابی است که در جریان حوادث بعد از انتخابات دهم ریاست جمهوری ضمن صدور بیانیه های پی در پی و تاکید بر تقلب در انتخابات، مردم را به شورش خیابانی علیه نظام دعوت کرده و برای ادامه فضای ناآرام پس از انتخابات از هیچ فعالیتی دریغ نکرد.

به عنوان مثال بعد از نماز جمعه تاریخی 29 خرداد 88 رهبر معظم انقلاب در دانشگاه تهران که ایشان بر پیگیری اعتراضات تمامی کاندیداها در چارچوب قانون تاکید کردند، مجمع روحانیون در اقدامی معنادار بلافاصله با صدور بیانیه ای از هواداران موسوی و کروبی خواست تا در روز 30 خرداد نیز به خیابان ها آمده و نسبت به تقلب در انتخابات اعتراض کنند.

هر چند این حزب در روز 30 خرداد و تنها ساعاتی مانده به فراخوان قبلی خود با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که دعوت خود از حامیانش برای حضور در کف خیابان را پس گرفته است! اما در عمل بهانه لازم برای تجمع تعدادی از اراذل و اوباش در این روز در خیابان ها فراهم شده بود و یکی از سخت ترین درگیری های نیروهای امنیتی با فتنه گران در این 30 خرداد 88 رقم خورد، روزی که قتل مشکوک ندا آقا سلطان نیز  بوقوع پیوست و یکی از بهترین فرصت های رسانه ای برای جریان های معاند علیه جمهوری اسلامی بوجود آمد.

سابقه مجمع روحانیون مبارز

مجمع روحانیون مبارز از احزاب اصلاح طلبی است که با انشعاب از جامعه روحانیت مبارز در سال 1366 اعلام موجودیت کرد و چهره های سرشناس جریان چپ از جمله مهدی کروبی، محمد موسوی خوئینی ها و ... آن را بنا نهادند.

این حزب اگرچه در ابتدای سالهای تاسیس مواضع ضد امریکایی و ضد سرمایه داری داشت و بازتاب تفکرات جناح چپ در آن برهه محسوب می شد اما به تدریج و با استحاله جریان چپ در دهه 70 به بعد، به یکی از احزابی تبدیل گشت که نقش مهمی در دو فتنه سال 78 و 88 داشته و در ناآرامی های این دو مقطع نقش کلیدی ایفا کرد.

به عنوان مثال در کودتای 18 تیر 78 نیز روزنامه سلام به مدیر مسئولی موسوی خوئینی ها دبیر کل وقت مجمع روحانیون مبارز با انتشار تیتر دروغی که منجر به شکایت وزارت اطلاعات دولت اصلاحات از آن شد، توقیف گشت و اولین جرقه ناآرامی های 18 تیر را بوجود آورد.

در مجموع به نظر می رسد عدم برخورد قاطع دستگاه قضا با فتنه انگیزی های مکرر این محفل سیاسی منجر شده تا در بیانیه ها و اعلام مواضع این حزب نه تنها خبری از اعلام ندامت و پیشمانی نسبت به عملکرد گذشته خود دیده نشود بلکه در عمل با فرار به جلو، این طور بیان شود که باید فتنه بزرگی مانند سال 88 را نیز به فراموشی سپرد.